ЫРАШҠЫ

Ҡыш уртаһы. Селлә.
Был саҡ ерҙең
Сатнап ярылырҙай ваҡыты...
Ә яланда
Быҫҡаҡ ямғыр ҡатыш
Ваҡ ырашҡы яуа, ялҡытып.

Күҙ ҙә астырмайса,
Сәнсеп-сәнсеп,
Энәле боҙ биткә һыҙыра.
Ат ыҙалап йөрө шундай көндә,
Еле лә бит ҡалай һыҙғыра!..

Мин дә ахмаҡ!..
Елгә еленләп гел,
Боҙға быҙаулар бер кешене
Тыңларға бар, имеш,
Кәңәшмәгә...
Юрт, турыҡай!
Тиҙерәк!.. Өшөнөм...

Тағын бына ул ҡағыҙын еҫкәр,
Бирер үҙендә юҡ аҡылды.
Ҡасан шулай ҡағыҙ иттек икән
Ысын йөрәк,
Ысын ялҡынды?

Һүҙҙәр, һүҙҙәр...
Ҡасан эш башланыр?
Килә бөгөн шуны һорашҡым.
Күкрәп ямғыр яуһын!
Ер сатнаһын,
Тик булмаһын ине ырашҡы!..