БӘХЕТ ЙЫЛҒАҺЫ

Рәми Ғарипов – Сыңрау торна. Шиғырҙар, поэмалар. – Өфө, Китап, 2021. – 356 бит.

Ҡыҙған тимер төҫлө ҡояш батты,
Һәм һиллеккә сумды бар яҡтар...
Мин ултырған был яҡ ярҙан бер саҡ
Баржа тартып уҙған бурлаҡтар...

Аттай егелеп, ауыр баржаларҙы
Улар үргә һөйрәп баралар.
Йыйырсыҡлы, янған йөҙҙәренән
Юл-юл булып тирҙәр ағалар.

Йәшәү – ғазап, йәшәү бик-бик ауыр,
Улар тартҡан йөктәр шикелле.
Һәм уларҙың моңло йыры, гүйә,
Йылдар аша миңә ишетелде...

Ҡапыл пароходтың гудок тауышы
Өҙөп үтте минең уйҙарҙы;
Палубала – йәштәр... Ишетәмен
Бөтөнләйгә яңы йырҙарҙы:

«Киң һин, Волга, тынһың, Волга!
Һин бит бәхет йылғаһы,
Утың менән балҡытырбыҙ
Коммунизм донъяһын».

Ошо дәртле, ябай йырҙан минең,
Осҡан ҡоштай, йөрәк елкенә.
Бурлаҡ йыры түгел, был йылғаның
Ярҙарына шат йыр бөркөлә.

Волгам тулҡынына Ағиҙелдең
Ҡушылғандай көмөш һыуҙары,
Минең башҡорт халҡым ҡуша һиңә
Намыҫ эшен, көсөн, уйҙарын.

Волга, Волга! Һинең һәр тулҡының
Балҡытасаҡ бәхет уттарын.
Ә был уттар – беҙҙең йөрәктәрҙең
Теләмәүе ерҙә ут, дары.