Алексей Плещеев (1825 – 1893)

Алексей Плещеев
(1825 – 1893)

Вперед! Без страха и сомненья
На подвиг доблестный, друзья!
Зарю святого искупленья
Уж в небесах завидел я!
Смелей! Дадим друг другу руки
И вместе двинемся вперед.
И пусть под знаменем науки
Союз наш крепнет и растет.
Жрецов греха и лжи мы будем
Глаголом истины карать,
И спящих мы от сна разбудим,
И поведем на битву рать!
Не сотворим себе кумира
Ни на земле, ни в небесах;
За все дары и блага мира
Мы не падем пред ним во прах!..
Провозглашать любви ученье
Мы будем нищим, богачам,
И за него снесем гоненье,
Простив бездумным палачам!
Блажен, кто жизнь в борьбе кровавой,
В заботах тяжких истощил;
Как раб ленивый и лукавый,
Талант свой в землю не зарыл!
Пусть нам звездою путеводной
Святая истина горит;
И, верьте, голос благородный
Не даром в мире прозвучит!
Внемлите ж, братья, слову брата,
Пока мы полны юных сил:
Вперед, вперед, и без возврата,
Что б рок вдали нам не сулил!

Алексей Плещеев
(1825 – 1893)

АЛҒА!
(Рус «Марсельеза»һы)

Алға, дуҫтар! Ҡурҡыу һәм шик белмәй,
Тотонайыҡ данлы көрәшкә!
Күктәрҙә мин инде күреп ҡалдым:
Ҡанды йыуып, унда нур төшкән!
Ҡыйыуыраҡ! Ҡулға-ҡул бирешеп,
Ҡуҙғалайыҡ алға беҙ бергә,
Фән байрағы аҫтарында, әйҙә,
Киләйек ныҡ, уртаҡ фекергә.
Ялғанлыҡ һәм гонаһ әһелдәрен
Язалайыҡ тура һүҙ менән,
Йоҡлағандың йоҡоларын асып,
Илтәйек хаҡ яуҙың үҙенә!
Табыныр зат эҙләп ерҙә-күктә,
Тыуҙырмайыҡ уйлап аллалар,
Баш эймәйек улар алдында беҙ,
Бирһә лә мең рәхәт донъялар!
Тик мөхәббәт һүҙен сөйөп илдә,
Еткерербеҙ байға, фәҡиргә,
Ғәфү итеп хатта залимдарҙы,
Беҙ түҙербеҙ барлыҡ йәбергә.
Бәхетлеһең, ауыр ғүмереңде
Ҡанлы яуҙа янып үткәрһәң;
Талантыңды, ялҡау бер ҡол ише,
Ергә күммәй, үргә күтәрһәң!
Юл яҡтыртыр яҡты йондоҙ булып,
Янһын беҙгә изге хәҡиҡәт,
Ышанығыҙ: ысын йөрәк һүҙе
Яңғырамаҫ бушҡа, ул – ҡиммәт!
Ҡолаҡ һал, дуҫ, дуҫың һүҙҙәренә,
Йәш көсөбөҙ ташып торғанда:
Алға, алға, сигеү белмә артҡа,
Ни күрһәк тә алыҫ барғанда!