ТЫРЫШ ҠАҘ

Инәйемә
Күҙен йома-йома йоҡомһорап,
Һуңға ҡалған бер ҡаҙ ояла,
Эй, ултырған була көнө-төнө,
Бәпкә сығарам тип донъяла.

Күптән-күптән инде башҡа ҡаҙҙар
Бәпкәләрен йөрөй эйәртеп.
Ә ул, меҫкен, һаман яна-көйә,
Кем уйлаған шулай көйөр тип?

Ата ҡаҙҙан булды бөтә бәлә,
Йомортҡалар булды атаһыҙ,
Бар күңелдән ышанғайны уға,
Тормош, ахыры, булмай хатаһыҙ!..

Яңынан ул һалды йомортҡалар,
Һуңға ҡалыуына ҡарамай.
Шундай сабыр баҫып ултыра ул,
Бит бәпкәһеҙ ҡалыу ярамай!..

Сабыр төбө – һары алтын, тиҙәр, –
Сығыр әле һары бәпкәләр!
Толғаҡһыҙ ҡаҙ булды, тимәҫ әбей,
Рәхмәт яуғыр, тип тә әйткеләр...