СТУДЕНТ КӨҘӨ

Ҡайындарҙан алтын япраҡ яуа,
Ә имәндәр баҡыр күлдәкле.
Күпме көҙҙө
Ҡаршы алһам да мин,
Бындай көҙҙө әле күрмәнем.
Көҙгө татлы һалҡын,
Әй, иркәләй
Алландырып битең алмаһын.
Ашығаһың иртән вузға
Уйлап:
«Һәр сәғәтем эҙһеҙ ҡалмаһын».
Һәм профессор һиңә асылмаған
Серле донъя булып күренә.
Тиҙерәк, тиҙерәк уны асҡың килә,
Үткең килә төпкә, түренә.
Белеүҙән дә ҡыҙыҡлыраҡ нәмә
Юҡтыр, ахыры, дуҫтар, донъяла!
Институт һинең йөрәгеңә
Мәңгелеккә һүнмәҫ ут һала.
Тормош юлың яҡты ижад була –
Һөйөү янһа тыуыр эшеңә.
Бик ҡыҙғаныс миңә
Был тормошто
Үтмәһәләр әгәр кешеләр!
Ҡайындарҙан алтын япраҡ яуа,
Баҡыр күлдәк кейгән имәндәр...
Ләкин күңел көҙһөҙ:
Беҙ студент! –
Мәңгелек яҙ илгә килгәндә.