АЙҘЫҢ КӨТКӘНЕ

Кеше аҡылы бит, йәшен булып,
Ғаләмдәге айға атыла.
Кеше күҙе, ерҙе ташлап китеп,
Сығып ҡарай айҙың артына!..

Айҙа беҙҙең ураҡ-сүкеш йәшәй,
Ай йөҙөндә нурлы миң булып.
Тик ниңә һуң шиғыр тыумай ерҙә,
Ошо бөйөк миңгә тиң булып?

Ә бит айға нисә быуат буйы
Хужа булып килде шағирҙар!
Һәм ай тураһында һүҙ әйтмәгән
Бер шағир ҙа юҡ шай был ерҙә?

Ләкин айҙа, моңһоу нур эсендә,
Күргәндәр тик һылыу бер ҡыҙҙы.
Уға ҡушып тағы маҡтағандар
Ай янында яҡты йондоҙҙо...

Берәүҙәре айҙы баҡыр иткән,
Йә биҙәгән алтын-көмөшкә.
Ә яңғыҙ ай? Ул тилмергән икән
Ябай ғынаураҡ-сүкешкә!..