Һабантурғай, һабантурғай!

Һабантурғай, һабантурғай!
Оса йырын яуҙырып.
Дуҫтарыма – йөрәгем ул,
Дошманыма – йоҙ(о)роҡ.

Йомолоп бер ергә төшһә,
Күренмәй ҙә ул күҙгә.
Тик еренән күккә менә,
Йырын алып ул һеҙгә.

Тик осҡанда һайрай торған
Берҙән-бер ҡош – был ҡошом.
Яҙмышына ошо ҡоштоң
Оҡшаш мәллә булмышым?