ДИҢГЕҘ ҺҮҘҘӘРЕ

Тел осона килгән тәүге һүҙҙе
Тыйып ҡалам, яҙмай ҡағыҙға –
Күбек кеүек еңел була улар, –
Уларҙы тик тулҡын ҡабыҙған.

Нисек кенә матур күренмәһен,
Һыҙ уларҙы, яҙһаң, йәлләмә!
Күрмәйһеңме, бик йыш тормошта ла
Йәлләмәҫлек була йәл нәмә?

Бөрсөк алтын өсөн оҫталар ҙа
Ғазапланып тау-таш вата бит;
Һин эҙләгән аҫыл ынйылар ҙа
Диңгеҙ төптәрендә ята бит...