ТӘҮӘККӘЛЛЕК

Ғүмеремдә һалдат булманым,
Ергә ятып, ерҙән тыуманым.
Тик ярты йыл остом мин күктә,
Улда йәшлегемдә – бик күптән!..

Ләкин шул саҡ сыҡмай күңелдән,
Тәүәккәллек ҡалды шул көндән.
Тәүәккәллек кәрәк осҡанда,
Ышыҡ ер юҡ, елдәр ҡосҡанда.

Күптәр йәшәй ерҙә шыуышып,
Үҙ шәүләһе менән ҡыуышып.
Ирлекме һуң – йәшәү ышыҡта,
Ҡыйыу булыу хәтәр эш юҡта?