Кәләшенә килгән кейәү егет

Кәләшенә килгән кейәү егет,
Кәләшенә килгән кейәүләп.
Юҡ, атын да егеп тормаған ул,
Килгән бары былай – йәйәүләп.

Ә ҡыҙ ялан аяҡ, осоп-төшөп,
Һый әҙерләй үҙе, шундай үҙ!
Алдыр-алдыр ҡымыҙ күбекләнә,
Өҫтәл тулы ниғмәт, шаян һүҙ...

Аһ, ниңә был һуңғы күрешеү тик,
Сымылдыҡһыҙ сыҡҡан күҙ йәше?
Мин һиңә тик имән ағай ғына,
Ә һин уның миләш-кәләше!..