КӨҘ НАҒЫШЫ

Йәй – йән күрке. Тотош хазина – ҡыш,
Яҙ – һабантуй. Моңһоу – көҙ генә.
Көҙҙөң тымыҡ һары һағышына –
Нағышына көҙҙөң түҙ генә!

Ә шулай ҙа көҙҙә күпме йәм бар,
Һүҙ әйтмәгеҙ, зинһар, көҙөмә.
Осар ҡоштар сәфәр сыҡҡанда мин
Асылыма ҡайтам – үҙемә.

Япа-яңғыҙ йөрөп урмандарҙа,
Һемергәндәй утлы ялҡынды,
Мул емешен йыя көҙөн кеше
Ҡояш һымаҡ алтын аҡылдың.