БӘЙГЕ

Тормош – бәйге! Була шундай саҡтар:
Ярылырҙай була йөрәгең.
Ир намыҫлы булһаң был бәйгелә,
Ярһымай ҙа булмай, күрәһең.
Намыҫлыға йәшәү ауырыраҡ,
Хаҡлыҡ һөйөп, хәйлә белмәһәң.
Ҡан туғандар хатта ситкә тибер,
Халҡым тиеп янып елләнһәң.
Һуң нишләйһең, тештәреңде ҡыҫып,
Атлығаһың аҡбуҙ атыңда...
Тик ауыҙың тулы ҡан булһа ла,
Төкөрмәйһең дошман алдында.
Йыуанаһың оло өмөт менән,
Бәйгелә бит хаҡлыҡ еңәсәк.
Унда ир намыҫы, ат бәҫе бит,
Ә хакимы уның – киләсәк.