Ҡуңыр буға һымаҡ, аяғыма

Ҡуңыр буға һымаҡ, аяғыма
Уйһыу ерҙең заты теймәне.
Ятһа ятты тауҙар алдарымда,
Тик уларҙы үҙем өймәнем.
Тик барыбер үҙем ярып сыҡтым,
Һөрәнләмәй, өнһөҙ-тауышһыҙ.
Һөйгән егеткәйең ысын булһа,
Фатиха шул минән: ҡауыш, ҡыҙ!
Йәлләмә һин меҫкен ваҡ-төйәкте,
Алдарыңдан ғорур уҙалмаҫ,
Аҙашҡанда яҙмыш буранында
Һыңар бармағын да һуҙалмаҫ.