Мөмкинлегем булһа, бөгөндән...

Ҡоштарҙа – беҙҙә ҡанат
Ниңә булмаған икән?..

Мөмкинлегем булһа, бөгөндән
Сығып китер инем өңөмдән
Ер табанлап илдәр гиҙергә,
Илдәр буйлап маяҡ теҙергә –
Тик туҡталып ҡалам хәҙергә!..
Күрер инем төрлө илдәрҙе,
Илдәрендә үҫкән гөлдәрҙе,
Гөл иркәләп иҫкән елдәрҙе,
Гөл үҫтергән йылға, күлдәрҙе,
Тик күрмәйем мин ул көндәрҙе!
Ишетер инем төрлө телдәрҙе,
Телдәрендә тыуған һүҙҙәрҙе,
Һүҙҙәрендә тыуған өндәрҙе,
Ауаздарын сихри төндәрҙең...
Тик ҡосаҡлап ятам мендәрҙе.
Йөрөп сығыр инем тауҙарын,
Йөҙөп сығыр инем һыуҙарын,
Күрер инем әләм-тыуҙарын,
Ғәҙәттәрен, йола, туйҙарын.
Белер инем ғәзиз уйҙарын,
Тик һаман да ҡулым бығаулы,
Аяҡтарым һаман тышаулы.
Сығып китер инем сәфәргә,
Түл йыйырға яҙыр әҫәргә,
Юҡ, бер дәрүиш булып түгел,
Бер уҡыусы булып йөрөргә,
Бөтәһен дә үҙем белергә,
Үҙ күҙҙәрем менән күрергә,
Ҡолаҡҡа алҡа итеп элергә,
Матур бер йәр итеп һөйөргә,
Һаҡлар өсөн уны ғүмергә,
Рәхмәт әйтер өсөн һәр ергә,
Йырҙарыма моңон теҙергә,
Теҙеп, йөрәктәрҙе өҙөргә...